Οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση τελείωσαν και οι νέοι Τοπικοί Άρχοντες ανέλαβαν καθήκοντα. Σιγά – σιγά ετοιμαζόμαστε για τις Εθνικές Εκλογές. Για μια ακόμη φορά αυτόκλητοι σωτήρες θα ζητήσουν την ανοχή ( ή την συνενοχή μας ;) για την σωτηρία την δική μας και του έρμου του τόπου μας. Για μια ακόμη φορά θα τους ακολουθήσουμε χωρίς να διδαχτούμε από το Παρελθόν και την Πρόσφατη Ιστορία τίποτα! Τι έγινε όλα αυτά τα χρόνια στην Ναυπακτία; Αυτοί που υποστήριζαν ότι το Φράγμα του Ευήνου θα έφερνε ανάπτυξη τι λένε σήμερα; Αυτοί που ψήφισαν ομόφωνα στην Βουλή την Εκτροπή του Αχελώου ως Οικολογικό Έργο ( …το ακούσαμε και αυτό) θα ζητήσουν την ψήφο των Αιτωλοακαρνάνων ανερυθρίαστα; Αυτοί που προέβλεψαν στην Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου να περάσει αγωγός νερού από την Αιτωλοακαρνανία προς την Πελοπόννησο αλλά δεν προέβλεψαν και σιδηροδρομική σύνδεση, θα συνεχίσουν να κόπτονται για το καλό του Νομού μας; Και σε τελική ανάλυση εμείς τι κάνουμε; Μπορούμε να φέρουμε στο πολιτικό προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα του τόπου μας; Μπορούμε να ανοίξουμε τον διάλογο για τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων αυτού του έρμου τόπου; Μπορούμε να αρθρώσουμε τον Δικό μας ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΛΟΓΟ; Μπορούμε να υπερπηδήσουμε το φράγμα της επίσημης Πολιτικής και να κάνουμε εμείς Πολιτική για εμάς, για τα δικαιώματα, τις ανάγκες και τα όνειρά μας; Ή για μια ακόμη φορά θα σκύψουμε το κεφάλι και θα υποταχτούμε στην κυρίαρχη κατεστημένη Πολιτική; Κι αν πράξουμε το τελευταίο θα έχουμε στο μέλλον άλλη ευκαιρία; Η κατάσταση στην Αιτωλοακαρνανία και ειδικότερα στην Ναυπακτία δεν μας αφήνει περιθώρια…Πληθυσμιακά ο Νομός φθίνει, η ανεργία καλπάζει και στους δείκτες ανάπτυξης κατέχουμε μια από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη! Η Ναυπακτία που θα μπορούσε να είναι το Φυσικό Πάρκο της Ελλάδας κινδυνεύει από τα αχόρταγα σχέδια Εργολάβων για Υδροηλεκτρικά Φράγματα και Αιολικά Πάρκα … Και μάλιστα επειδή αυτά τα έργα αφορούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τους δίδεται και Οικολογικός Μανδύας. Λες και «οικολογία» είναι ο εξευμενισμός της αχορταγίας της Καταναλωτικής Κοινωνίας και όχι η ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Αλλά με την ίδια λογική βαφτίστηκε οικολογική και η εκτροπή του Αχελώου ( « για να μην πηγαίνει χαμένο το νερό στην θάλασσα»!!!- και αυτό ακούστηκε ως επιχείρημα από τα χείλη του Υπουργού Περιβάλλοντος…)
Επειδή εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να πηγαίνει το νερό στην Θάλασσα και ότι το νερό αυτό διόλου πάει χαμένο, …Επειδή εμείς πιστεύουμε ότι η Ναυπακτία είναι το Φυσικό Πάρκο της Ελλάδας και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται…Επειδή εμείς πιστεύουμε ότι στην Ναυπακτία και στους κατοίκους της αξίζει ένα καλύτερο Μέλλον……και επειδή αυτό το μέλλον είναι αντίθετο με το μέλλον που μας επιφυλάσσει η μέχρι τώρα κυρίαρχη και επίσημη πολιτική του Αθηνοκεντρικού Κράτους…πήραμε την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε σε όλους τους συντοπίτες μας, όχι μόνο για να κρούσουμε το καμπανάκι του κινδύνου αλλά και για προσπαθήσουμε να οργανώσουμε την αντίδρασή μας.
Στοχεύουμε στο να φέρουμε τα πραγματικά προβλήματα του τόπου μας στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και να αρθρώσουμε τον δικό μας Πολιτικό Λόγο!Να προτείνουμε λύσεις και να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας ώστε οι λύσεις αυτές να υλοποιηθούν. Η Ναυπακτία δεν μπορεί να περιμένει…Ας διδαχτούμε από το πρόσφατο παρελθόν… Η εκτροπή του Εύηνου έγινε , αλλά τα αντισταθμιστικά οφέλη που είναι; Μήπως είχε το Λιδωρίκι αντισταθμιστικά οφέλη για το Φράγμα του Μόρνου;- αλλά εκεί το κράτος έχτισε Φυλακές!!! Το Φράγμα του Εύηνου έγινε, αλλά η περιβαλλοντική μελέτη που τότε συντάχθηκε ( ανεξάρτητα αν εμείς την θεωρούμε αντιεπιστημονική, και τουλάχιστον προκλητική…), έστω και αυτή, μήπως ποτέ εφαρμόστηκε ; Και τώρα που σχεδιάζονται υδροηλεκτρικά φράγματα σχεδόν σ’ όλα τα ρέματα και προγραμματίζονται αιολικά πάρκα σ’ όλες τις κορφές, τι θα γίνει;
Εμείς εξ’ αρχής τονίζουμε ότι θέλουμε και επιδιώκουμε την δημιουργία ενός μεγάλου Εθνικού Πάρκου που να καλύπτει όλη την Ορεινή Ναυπακτία για να προστατευτεί πλήρως το Περιβάλλον της από κάθε άλλου είδους βάρβαρη επέμβαση. Το Πάρκο αυτό θα περιλαμβάνει μια μεγάλη, ευρεία και ενιαία Περιφερική Ζώνη - όπου θα επιτρέπονται ελεγχόμενα οι ανθρώπινες δραστηριότητες με σεβασμό στο Περιβάλλον και στην Παράδοση, και έναν αριθμό από ανεξάρτητους Πυρήνες πλήρους προστασίας ( π.χ. δάσος Οξυάς στην Σαράνταινα, Βράχος Κλεπάς-Στενά Εύηνου, δάσος Καστανιάς στην Άνω Χώρα, και σίγουρα ολόκληρη η Οροσειρά των Βαρδουσίων.) Το Πάρκο αυτό αν λειτουργήσει κατά τα πρότυπα του πάρκου Abruzzo της Ιταλίας όχι μόνο θα προστατεύσει ριζικά μια περιοχή ιδιαίτερης Περιβαλλοντικής Σημασίας αλλά θα αποτελέσει και προωθητική δύναμη για την Οικοτουριστική Ανάπτυξη της Περιοχής αν όχι της Χώρας. Αν οι Ιταλοί τα κατάφεραν να συνδυάσουν την Προστασία του Περιβάλλοντος και την Οικοτουριστική Ανάπτυξη εμείς γιατί δεν μπορούμε; Μια τέτοια προοπτική όμως είναι αντίθετη με υδροηλεκτρικά φράγματα και αιολικά πάρκα. Εμείς πιστεύουμε ότι το ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Η προστασία του Περιβάλλοντός της έχει αξία όχι μόνο για το ίδιο το Περιβάλλον ( που αυτή είναι και ανεκτίμητη ) αλλά και για την ίδια την περιοχή και τους κατοίκους της ( που αυτή μπορεί και να εκτιμηθεί σε δείκτες ανάπτυξης ). Για την Ναυπακτία το μοντέλο της Οικοτουριστικής Ανάπτυξης είναι η μόνη λύση- για το Φυσικό Περιβάλλον της η μόνη Ελπιδα!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΕΠΑ.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΛΑΤΑΝΟΥ.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ.
Το να καταθέσουμε μια συγκεκριμένη Προγραμματική Πρόταση - και μάλιστα αφορούσα ένα συγκεκριμένο Δημοτικό Διαμέρισμα – δεν είναι μια ανάγκη να αποδείξουμε ότι διαθέτουμε λύσεις και προτάσεις. Πηγάζει από μια συγκεκριμένη λογική για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση. Πιστεύουμε ότι η Πολιτική είναι υπόθεση κύρια των Πολιτών και όχι προνόμιο μόνο των Πολιτικών. Πιστεύουμε ότι αυτοί που ζουν την καθημερινότητα, είναι Αυτοί που μπορούν να εντοπίσουν και τα πραγματικά προβλήματα και να ανιχνεύσουν πιθανές λύσεις. Η ίδια η Κοινωνία και οι διάφορες μορφές οργάνωσής της, είναι οι μόνοι που μπορούν να παράγουν Πολιτική που να απαντά στα Κοινωνικά Προβλήματα και να φέρνει στο Προσκήνιο τις πραγματικές Κοινωνικές Ανάγκες.Οι διάφοροι κοινωνικοί και επαγγελματικοί φορείς, οι κοινωνικές πρωτοβουλίες και οι διάφορες μορφές αυτοοργάνωσης της κοινωνικοπολιτικής δράσης πρέπει να έχουν τον πρώτο αν όχι και τον μοναδικό Λόγο. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αυτό εκφράζεται με το να δοθεί ο λόγος στους ίδιους τους Πολίτες και στις διάφορες μορφές οργάνωσής τους, δηλ. στους συλλόγους, τις κοινωνικοεπαγγελματικές τους ενώσεις, στις συνελεύσεις τους. Αυτή την Αρχή επιδιώκουμε να πρεσβέψουμε με την Πρωτοβουλία μας. Δεν είναι δυνατόν και είναι και λάθος, να αποφασίζουν «κάποιοι αρμόδιοι» στην Αθήνα για τα προβλήματα της Κλεπάς ( που δεν τα ξέρουν καν) – όπως εξίσου λάθος είναι να προτείνουμε εμείς λύσεις για τον Δήμο Αγρινίου.Με την Πρωτοβουλία μας θέλουμε να βάλουμε σε κίνηση τους ίδιους τους πολίτες και τους φορείς τους. Οι κάτοικοι της Κλεπάς να συζητήσουν για την Κλεπά, της Αράχοβας για την Αράχοβα, του Πλατάνου για τον Πλάτανο και όλοι μαζί για τον Δήμο μας. Ο δήμος Πλατάνου να συζητήσει για τα χωριά του, ο δήμος Ναυπάκτου για τα δημοτικά του διαμερίσματα και όλοι μαζί για την Ναυπακτία. Οι αγρότες να συζητήσουν για τα προβλήματά τους, οι κτηνοτρόφοι για τα δικά τους , οι μαθητές και οι δάσκαλοι για την παιδεία και όλοι μαζί για την Κοινωνία. Αυτή είναι η πραγματική έννοια της Δημοκρατίας.Κάνουμε την αρχή βάζοντας τον προβληματισμό μας, εντοπίζοντας τα προβλήματα του τόπου που γνωρίζουμε καλύτερα δηλαδή του Χωριού μας, ανιχνεύουμε λύσεις και καταθέτουμε προτάσεις. Περιμένουμε και άλλους να κάνουν το ίδιο: έναν Πολιτιστικό Σύλλογο στο Αχλαδόκαστρο, μια Πρωτοβουλία Πολιτών στην Άνω Χώρα, ένα Τοπικό Συμβούλιο στον Δήμο Ναυπάκτου, έναν Αγροτικό Συνεταιρισμό, έναν Κυνηγετικό Σύλλογο, έναν Ορειβατικό Σύλλογο, έναν Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, ένα μαθητικό 15μελές, μα πιο πολύ καθέναν Πολίτη ξεχωριστά – και όλους μας μαζί.Περιμένουμε από τον Τοπικό τύπο και τα τοπικά ΜΜΕ, να αγκαλιάσουν την προσπάθεια μας. Πρώτα από όλα να δώσουν βήμα διαλόγου στους ίδιους τους πολίτες, να καταγράψουν τα προβλήματά τους και να διαφημίσουν-προπαγανδίσουν τις συλλογικές τους δράσεις. Πριν από όλα ο Τοπικός Τύπος πρέπει να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός μαζικού διαλόγου των Πολιτών, και να αποτελέσει τον συνδετικό ιστό ανάμεσα στις Προτάσεις και τις Πρωτοβουλίες των. Αλλιώς δεν έχει νόημα να λέγεται Τοπικός και πολύ περισσότερο Τύπος ( και ας αρκεστεί προεκλογικά να διαφημίζει τον εκάστοτε ευνοούμενο του Πολιτευτή) .Περιμένουμε να ανοίξει ο Διάλογος για τα Προβλήματα της Ναυπακτίας και πάνω από όλα περιμένουμε τις Προτάσεις Όλων μας. Ο καθένας για το πρόβλημα που τον απασχολεί περισσότερο, για το θέμα που κατέχει καλύτερα και όλοι μαζί για την Ναυπακτία. Εμείς κάνουμε μια αρχή καταθέτοντας την Δική μας Πρότασή για την Κλεπά και βάζοντας μια Βάση Διαλόγου- μια Λογική για την αντιμετώπιση των Προβλημάτων και μια Φιλοσοφία για την Εξεύρεση Λύσεων.
Βασική μας αρχή είναι ότι: Η ΟΡΕΙΝΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Χωρίς αυτό το περιβάλλον δεν μιλάμε πια για Ναυπακτία. Και αυτή η λογική διέπει σαν κόκκινη κλωστή όλες τις προτάσεις μας.
1) Άμεση προστασία του «Βράχου Κλεπάς» και των «Στενών Ευήνου» ως περιοχών ιδιαίτερης Οικολογικής Σημασίας και Αισθητικής Αξίας.
Μέχρι να υλοποιηθεί η Πρόταση για την δημιουργία ενιαίου Εθνικού Πάρκου πρέπει να ληφθούν μέτρα για την όσο το δυνατόν πληρέστερη προστασία αυτής της Περιοχής: Τα «Στενά» πρέπει να ανακηρυχθούν Μνημείο της Φύσης, η «Γέφυρα των Στενών» Ιστορικό Μνημείο και η ευρύτερη περιοχή που θα περιλαμβάνει τον «Βράχο Κλεπάς», το Ξεροβούνι, τα Διπόταμα, την Λάλκα και το Γαϊδουρόραχο Καταφύγιο Άγριας Ζωής.
Α) άμεση πρέπει να είναι η κινητοποίησή μας και η πίεσή μας προς όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς (π.χ. Δασαρχείο, Κυνηγετικοί Σύλλογοι κλπ.) ώστε η περιοχή αυτή σε πρώτη φάση να κηρυχθεί Καταφύγιο Άγριας Ζωής, έτσι ώστε να προστατευθεί άμεσα η μεγάλη Βιοποικιλότητά της. Τα προτεινόμενα όρια της προστατευόμενης περιοχής υποσημαίνονται στον Χάρτη (1) και κριτήριο για τον καθορισμό τους ήταν:
-να συμπεριληφθούν εντός της Ζώνης Προστασίας χαρακτηριστικοί Βιότοποι της Περιοχής που εν προκριμένο αντιπροσωπεύουν σε μικρογραφία όλων των ειδών τα οικοσυστήματα του Μεσογειακού Περιβάλλοντος έτσι όπως διαβαθμίζονται υψομετρικά από την θαμνώδη «Μακία» έως τα υποαλπικά λιβάδια.
-να συμπεριληφθούν επίσης εντός της Ζώνης Προστασίας μοναδικά Οικοσυστήματα (π.χ. δάσος Άρκευθου στο Ξεροβούνι, Ορθοπλαγιές στον Βράχο Κλεπάς, δάσος Φυλλοβόλων στα Διπόταμα, Παραποτάμια Βλάστηση στον Εύηνο, κ.α. ) μοναδικής αξίας για την Χλωρίδα τους και ιδιαίτερης σημασίας για την Βιοποικιλότητα τους.
-να προστατευθούν Οικότοποι σημαντικοί για την Πανίδα τους, που πέρα των κοινών για την Ορεινή Ναυπακτία ειδών (π.χ. Αγριογούρουνα, Πέρδικες, κ.α.) συμπεριλαμβάνει και αρκετά σπάνια, απειλούμενα και προστατευόμενα είδη όπως Γυπαετούς, Αγριοπερίστερα, Βίδρες, Ζαρκάδια, Λύκους κ.α.( για να μην αναφερθούμε στην επανεμφάνιση της Αρκούδας που από μόνη της αποτελεί κριτήριο της Οικολογικής Μοναδικότητας και της Περιβαλλοντικής Σημασίας της Περιοχής αυτής για ολόκληρη την Νότια Ελλάδα).
Β) άμεση πρέπει να είναι και η πίεσή μας προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος ώστε να ανακηρυχθούν τα «Στενά του Ευήνου» -όπως π.χ. είναι το «Πάντα Βρέχει» - Μνημείο της Φύσης. Πέρα από την μοναδικότητα της Περιβαλλοντικής και Οικολογικής Σημασίας του Φαραγγιού αυτού, η αισθητική του αξία είναι συγκρίσιμη μόνο με αυτή του Βίκου και της Σαμαριάς. Μόνο όμως οι λίγοι, που μέχρι τώρα το έχουν διασχίσει, το έχουν αντιληφθεί αυτό. Οι πολλοί το αγνοούν και δυστυχώς υπάρχουν και κάποιοι που το επιβουλεύονται οραματιζόμενοι Υδροηλεκτρικά Φράγματα. Ο μόνος τρόπος για να εμποδιστεί μια τέτοια δυσμενή προοπτική είναι να αναγνωριστεί η Μοναδική του Αισθητική και Περιβαλλοντική Αξία, να προστατευθεί άμεσα και να ταυτόχρονα να αποτελέσει πόλο Οικοτουριστικής ανάπτυξης.
Γ) η «Γέφυρα των Στενών» πρέπει να προστατευθεί ως Ιστορικό Μνημείο και να αντιμετωπιστεί ως Οργανικά συνδεδεμένη με την Αισθητική του Φυσικού Περιβάλλοντος. Πρέπει να αναδειχθεί με την Οργάνωση Οικοπεριηγητικών Μονοπατιών ( Κλεπά-Λάλκα-Κρυονέρια, Δενδροχώρι- διάσχιση Ευήνου- Περδικόβρυση, Κλεπά-ΑϊΝικόλας ) και πάντα με γνώμονα την Αισθητική της Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής και τον Σεβασμό στην Φύση και στο Περιβάλλον.
2) Αναβάθμιση, ανάπλαση και ανάδειξη του Οικιστικού Ιστού.
Δυστυχώς ο Παραδοσιακός Χαρακτήρας ( Λειτουργικός και Αρχιτεκτονικός ) του Χωριού μας –όπως και σχεδόν όλων των χωριών της περιοχής έχει προ πολλού χαθεί. Ελάχιστα κτίσματα έχουν απομείνει ως δείγματα της Τοπικής Αρχιτεκτονικής. Τα παραδοσιακά καλντερίμια έχουν τσιμεντοστρωθεί. Οι παλιές βρύσες έχουν εγκαταλειφθεί και κάποιες έχουν χαθεί για πάντα . Τα «αυλάκια» που εξυπηρετούσαν την άρδευση έχουν και αυτά εγκαταλειφθεί και όσα ακόμη χρησιμοποιούνται έχουν αντικατασταθεί από ακαλαίσθητους σωλήνες (κάποιους μάλιστα και αμίαντου ). Οι παραδοσιακές καλλιέργειες εντός του χωριού ( τα αποκαλούμενα «γιούρτια» που πρασίνιζαν και ομόρφαιναν τον τόπο) έχουν ρημάξει. Και προφανώς όλα αυτά είναι συνέπειες της αλλαγής του χαρακτήρα των χωριών μας και της μετατροπής τους από ζωντανούς οικισμούς σε οικισμούς εποχικής-παραθεριστικής κατοικίας. Δυστυχώς αυτή η αλλαγή στο «χρώμα» των χωριών μας μπαίνει πέρα των άλλων και τροχοπέδη σε οποιαδήποτε προσπάθεια οικοτουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Τα Χωριά του Πηλίου, τα Ζαγοροχώρια, τα χωριά της Ορεινής Αρκαδίας και όσα ορεινά χωριά της Χώρας μας έχουν Τουριστική Ανάπτυξη, έχουν πριν από όλα σεβαστεί το Παραδοσιακό τους Χρώμα, έχουν επενδύσει σε αυτό, και τώρα όχι μόνο καρπώνονται τα οφέλη αλλά και αναπτύσσονται πάντα όμως με σεβασμό στην Τοπική τους Αρχιτεκτονική. Όσες υποδομές τουριστικής ανάπτυξης και να γίνουν στην Ορεινή Ναυπακτία, όσο στα χωριά μας επικρατεί η «ασχήμια του Τσιμέντου», και η «αισθητική του Πλαστικού» καμία ανάπτυξη δεν θα υπάρξει. Και πολύ πιθανόν στο μέλλον ούτε εμείς οι ίδιοι δεν θα τα επισκεπτόμαστε. Η ευθύνη είναι συλλογική και ατομική ταυτόχρονα. Πολλά μπορούμε να κάνουμε για να αντιστρέψουμε αυτή την προοπτική, σε ατομικό πρώτα από όλα και βέβαια και σε συλλογικό επίπεδο:
Α) να ξαναπρασινίσουμε το Χωριό μας. Όπου είναι δυνατόν και για όποιον είναι εύκολο, να ανακαλλιεργήσουμε τα «γιούρτια» και τις «πεζούλες». Και επειδή αυτό δεν είναι εφικτό για όλα τα σπίτια - αφού τα περισσότερα από αυτά κατοικούνται μόνο για λίγες μέρες τον χρόνο- να δεντροφυτεύσουμε τις αυλές και τους ελεύθερους ιδιωτικούς και κοινόχρηστους χώρους.
-με ατομική μας ευθύνη και συντονισμό από τους συλλογικού μας φορείς φυτεύουμε οπωροφόρα και καλλωπιστικά δένδρα στις αυλές μας.
-με ευθύνη των πατριδοτοπικών μας συλλόγων και του Δήμου δεντροφυτεύουμε τα πρανή των δρόμων και τους κοινόχρηστους χώρους κατά προτίμηση με πλατάνια, ασημόλευκες και αγριοκαστανιές.
Β) αναπλάθουμε τα μονοπάτια και τους δρόμους εντός του χωριού.
Όχι άλλο τσιμέντο- παρά όπου μόνο είναι απολύτως αναγκαίο. Πλακοστρώνουμε τα μονοπάτια και αντικαθιστούμε ή επενδύουμε τα υπάρχοντα τοιχία των δρόμων με πέτρα.
Γ) αναπαλαιώνουμε τις παλαιές κοινοτικές βρύσες.
Π.χ. ανακατασκευάζουμετην «Βρύση του Φώτη» και διανοίγουμε τα μονοπάτια που οδηγούν σ’ αυτήν. Το ίδιο κάνουμε για την «Βρυσούλα» και σταδιακά για όλες τις βρύσες και πηγές του χωριού μας.
Δ) φωταγωγούμε με παραδοσιακά φωτιστικά τους κεντρικούς δρόμους, και τουλάχιστον σε πρώτη φάση αυτούς που οδηγούν προς τις τρεις κεντρικές πλατείες του Χωριού.
Ε) αναπλάθουμε και αναμορφώνουμε το Μέγα Ρέμα.
Είναι τουλάχιστον ντροπή για εμάς τους ίδιους το Ρέμα που διασχίζει το χωριό μας να εμφανίζει αυτή την αποκρουστική και άθλια όψη. Με τις κατάλληλες παρεμβάσεις μπορούμε να αναδείξουμε το Ρέμα και σε συνδυασμό με μία πιθανή αναπαλαίωση των παλαιών Νερόμυλων να δημιουργήσουμε ένα χώρο αναψυχής που θα αποτελεί κόσμημα στο κέντρο του χωριού μας.
-απομακρύνουμε τα σκουπίδια και τα παρατημένα αυτοκίνητα.-δενδροφυτεύουμε όπου χρειάζεται.
-διαμορφώνουμε χώρο αναψυχής με βρύσες και γεφυράκια επί της παλαιάς χάραξης του δρόμου.
-δραστηριοποιούμαστε προς κάθε κατεύθυνση (π.χ. Υπουργείο Πολιτισμού) και στοχεύουμε σε μια μελλοντική αναπαλαίωση των νερόμυλων και δημιουργία μουσείου Υδροκίνησης.
ΣΤ) Ο καθένας στο σπίτι και στην ιδιοκτησία του προσπαθεί ανάλογα βέβαια και με τις δυνατότητες του, να σεβαστεί το Περιβάλλον και την Παράδοση. Σε τελική ανάλυση δεν πρόκειται για θέμα οικονομικού κόστους. Είναι θέμα κουλτούρας και αισθητικής. Π.χ. μπορεί να μην έχουμε όλοι την δυνατότητα να σκεπάσουμε τα σπίτια μας με σχιστόλιθο (όπως θα ήταν και το καλύτερο) αλλά το να χρησιμοποιούμε «λαμαρίνες και τσίγκους» πέρα από το ότι είναι αντιαισθητικό, σε τελική ανάλυση δεν είναι και τόσο πολύ φθηνότερο από το να χρησιμοποιήσουμε παραδοσιακά βυζαντινά κεραμίδια ή έστω σύγχρονα ασφαλτικά κεραμίδια. Ή το να κατασκευάσουμε την μάνδρα μας με τσιμεντόλιθους παρά με πέτρα. Και αν ακόμη δεν μπορούμε να επενδύσουμε το τσιμεντένιο τοιχίο μας με πέτρα , το να το καλύψουμε με αναρριχητικά φυτά είναι μια εύκολη, φθηνή, γρήγορη και οικολογική λύση. Πολλά μπορούμε να κάνουμε ο καθένας μόνος και ταυτόχρονα όλοι μαζί, πρώτα στα σπίτια μας και παράλληλα στο Χωριό μας αρκεί να το θελήσουμε. Χωρίς μεγάλο κόστος αλλά με μεγάλο όραμα. Βάζοντας τον «πήχη ψηλά», πρώτα για τον ίδιο μας τον εαυτό.
3) Ανάδειξη του φυσικού μας πλούτου: των νερών, των βουνών και των δασών μας.
Για μια ακόμη φορά θα το ξανατονίσουμε: ο πραγματικός μας πλούτος είναι το Φυσικό μας Περιβάλλον. Η Αξία του όμως δεν μπορεί να υπολογιστεί σε Ευρώ. Είναι ανυπολόγιστη όπως είναι ανυπολόγιστη και η αξία της ίδιας μας της Ζωής. Όσοι προωθούν σχέδια για ανεμογεννήτριες στην Κοκκινιά, υδροηλεκτρικά φράγματα στο Μέγα Ρέμα και αυτοκινητόδρομους στα Στενά πέρα από το ότι εξυπηρετούν ηθελημένα ή έστω αθέλητα, ύποπτα καιροσκοπικά συμφέροντα ταυτόχρονα προσφέρουν και την χειρότερη δυνατή υπηρεσία στον Τόπο μας. Την ίδια ιστορία την ξαναζήσαμε όταν ξεκίναγαν τα έργα για το Φράγμα στον Εύηνο. Οι συντοπίτες μας που υποστήριξαν το έργο αυτό- και στην πλειοψηφία τους είναι οι ίδιοι και τώρα- όσοι δεν είχαν μικροσυμφέροντα από το έργο αυτό καθ’αυτό (π.χ. αποζημιώσεις) έβλεπαν σ’ αυτό μια δήθεν αναπτυξιακή προοπτική. Η ίδια η ζωή τους διέψευσε! Το Φράγμα του Ευήνου δημιούργησε μια ανοιχτή πληγή στην Ορεινή Ναυπακτία – κατάστρεψε το Περιβάλλον και οικολογικά και αισθητικά, και όχι μόνο κανενός είδους ανάπτυξη δεν έφερε αλλά αντίθετα «τουριστικά» η λίμνη δρα ανασταλτικά, καθώς με το μεγάλο ανεβοκατέβασμα της στάθμης της δημιουργεί ένα «κρανίου τόπο» νεκρό από ζωή. Για το χωριό μας τις ίδιες συνέπειες θα έχουν τα προγραμματιζόμενα έργα με τις ανεμογεννήτριες στην Κοκκινιά και τα υδροηλεκτρικά φράγματα στο Μέγα Ρέμα. Αυτή την φορά όμως δεν θα μείνουμε αδρανείς. Η ιστορία δεν θα επαναληφθεί. Θα σταθούμε αντιμέτωποι σε αυτά τα σχέδια με όλες μας τις δυνάμεις και τα μέσα που διαθέτουμε. Δεν διαφωνούμε με τις αρχές και την λογική των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ίσα - ίσα το αντίθετο, αλλά πιστεύουμε στην Χωροθέτηση των Ανθρωπίνων Δραστηριοτήτων. Το να φυτεύουμε ανεμογεννήτριες σε όλες τις ραχούλες και να κατασκευάζουμε υδροηλεκτρικά φράγματα σε όλα τα ρέματα δεν είναι Περιβαλλοντική Πολιτική. Όπως δεν είναι αναπτυξιακή πολιτική το να κατασκευάζουμε Χιονοδρομικά κέντρα σε όλα τα βουνά μας και δρόμους σε όλα τα δάση μας. Πρέπει να υπάρξει μια συνολική-συλλογική Πολιτική καθορισμού Χρήσεων Γης: Ποια είναι τα όρια των οικισμών, που οριοθετείται το δάσος, που μπορεί να επιτραπεί η εγκατάσταση λατομείων, που αιολικών πάρκων και που ιχθυοκαλλιεργειών κ.α. Σεβασμός στο περιβάλλον σημαίνει πριν από όλα οριοθέτηση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων: που μπορούμε να κατοικήσουμε , που μπορούμε να εγκαταστήσουμε τις επιχειρήσεις μας (όποια μορφή κι αν έχουν αυτές ακόμη και την απλούστερη π.χ. της «στάνης») και που μπορούμε να αναπτύξουμε τις δραστηριότητες του ελεύθερου μας χρόνου π.χ. κυνήγι. Πρέπει να δούμε και να αντιμετωπίσουμε την Γη-τον Πλανήτη μας, όχι απλά «σαν», αλλά όπως το ίδιο μας το σπίτι: Όπως στο ίδιο μας το σπίτι κάθε χώρος έχει συγκεκριμένη χρήση και δεν έχουμε την τουαλέτα μας μέσα στην κουζίνα μας ή το παιδικό δωμάτιο μέσα στην τουαλέτα, έτσι και στην Γη πρέπει να καθορίσουμε ποιες χρήσεις αρμόζουν και που…Δεν είναι δυνατόν να χτίζουμε σχολεία κάτω από ηλεκτροφόρες γραμμές υψηλής τάσης, δεν είναι δυνατόν να εγκαθιστούμε χωματερές δίπλα σε κτηνοτροφικές και αγροτικές περιοχές, δεν είναι δυνατόν να δίνουμε άδειες εγκατάστασης ιχθυοκαλλιεργειών δίπλα σε πολυσύχναστες παραλίες και λατομείων σε κατοικημένες περιοχές και μετά να ψάχνουμε να βρούμε πολυδάπανες λύσεις για τα προβλήματα που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε.Έτσι και για το χωριό μας πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε :αν θέλουμε υδροηλεκτρικά φράγματα στο Μέγα Ρέμα και Ανεμογεννήτριες στην Κοκκινιά τότε πρέπει και να ξέρουμε ότι η Χρήση Γης αλλάζει από μόνη της- το Χωριό μας θα πάψει να αποτελεί τόπο παραθεριστικής κατοικίας και σίγουρα δεν θα έχει καμία προοπτική τουριστικής ανάπτυξης . Εμείς αντίθετα πιστεύουμε ότι στην περιοχή μας αρμόζει η Οικοτουριστική Ανάπτυξη. Με σεβασμό στην Οικολογική Ισορροπία και στην Αισθητική του Περιβάλλοντος. Γι’ αυτό και αντιπροτείνουμε :
A) την προστασία του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος.Καθορισμό των Χρήσεων Γης :
-οριοθέτηση του οικιστικού περιβάλλοντος και θεσμοθέτηση αυστηρών πολεοδομικών, αρχιτεκτονικών και περιβαλλοντικών κανόνων σύμφωνων με την τοπική παράδοση, την αισθητική του χώρου και την περιβαλλοντική ισορροπία.
-δασικό κτηματολόγιο.-πρόγραμμα διαχείρισης εσωτερικών υδάτων.
-χωροθέτηση ανθρώπινων δραστηριοτήτων και ανθρωπογενών παρεμβάσεων.
Β) την ανάδειξη του φυσικού μας πλούτου.
-ορειβατικό Καταφύγιο στην Τσεκούρα ( έχοντας ως πρότυπο το καταφύγιο στο Παναιτωλικό) .
-κυνηγετική ζώνη στο Νεχώρι (έχοντας ως πρότυπο την ανάλογη που λειτουργεί στην Φωκίδα) και εμπλουτισμό της με διάφορα είδη θηραμάτων (π.χ. ελάφια, φασιανούς κ.α.)
-δίκτυο πεζοπορικών και ορειβατικών μονοπατιών (έχοντας ως πρότυπο το δίκτυο στα Ζαγοροχώρια και το Ε4 ).
Ειδικότερα για την Κλεπά προτείνεται :
α) Κάτω Μαχαλάς- ΑϊΛιάς-Γέφυρα Στενών- και από εκεί διακλάδωση προς Περδικόβρυση και Λάλκα.
β) Κάτω Μαχαλάς- ΑϊΓιάννης-Βρυσούλα- Πάνω Μαχαλάς.
γ) Πάνω Μαχαλάς- Ποντά-Κόκκινη Βρύση- Λιθαρόστρουγκα- Άγιοι Απόστολοι- Τσόκια- Κάτω Μαχαλάς με διασταυρώσεις από Κόκκινη Βρύση προς Κοκκινιά, από Αγίους Αποστόλους προς Τρύπια Βρύση- Λιβαδάκι και από Τσόκια προς Κόκκινο Χωράφι.
δ) Κάτω Μαχαλάς- ΑϊΒλάσσης- Πάνω Μαχαλάς- Σμινς- Αράχοβα.καλλιέργεια όλων των πηγών νερού που κινδυνεύουν να χαθούν : Κόκκινη Βρύση, Λιθαρόστρουγκα, Τρύπια Βρύση, Καστανιές, κ.α.
-χρησιμοποιούμε το νερό από το παλαιό υδραγωγείο στον Πύργο και το φέρνουμε στον Άγιο Πολύκαρπο όπου και κατασκευάζουμε παραδοσιακή βρύση.
-αναπλάθουμε τον ΑϊΓιάννη με κατάλληλες επεμβάσεις ώστε να τον επαναφέρουμε σε μία όσο το δυνατόν καλαίσθητη μορφή, αντιμετωπίζοντας το αίσχος του τσιμέντου.
Γ) την αποκατάσταση των συνεπειών της Τεχνητής Λίμνης Ευήνου.
Οι τεράστιες συνέπειες της εκτροπής του Ευήνου δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Η περιβαλλοντική μελέτη του έργου αυτού δεν έλαβε υπόψη της : α) τις υπάρχουσες εκτροπές του Μόρνου και του Ταυρωπού και τις σχεδιαζόμενες εκτροπές του Αχελώου και του Κρικελοπόταμου και συνεπώς και τις συνεπακόλουθες επιπτώσεις τους σε ολόκληρη την Δυτική Ελλάδα ( τόσο στο ανθρωπογενές όσο και στο φυσικό της περιβάλλον), και β) δεν έλαβε υπόψη τις ιδιαιτερότητες στο περιβάλλον της Ορεινής Ναυπακτίας τόσο όσο αφορά την διατάραξη της οικολογικής του ισορροπίας όσο και την προσβολή της αισθητικής του Τοπίου. Και όχι μόνο αυτό – και δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά και από αυτά που προέβλεπε η ψευδεπίγραφη «Περιβαλλοντική Μελέτη» τίποτε δεν εφαρμόστηκε. Παρόλα αυτά εμείς πιστεύουμε ότι κάτι μπορεί να γίνει- και ότι κάτι πρέπει να γίνει :
-σύνταξη προγράμματος διαχείρισης εσωτερικών υδάτων και καθορισμός των Χρήσεων Γης. Και έτσι θα δούμε κατά πόσο είναι οικονομικά και περιβαλλοντικά συμφέρουσες οι Εκτροπές Ποταμών ( όπως κάποιοι παρουσιάζουν τώρα την εκτροπή του Αχελώου) και δεν είναι πιο συμφέρουσες π.χ. οι αναδιαρθρώσεις της Αγροτικής Παραγωγής στον Θεσσαλικό Κάμπο. Έτσι π.χ. η καλλιέργεια βαμβακιού και μάλιστα με μεθόδους άρδευσης που θεωρούνται αρχέγονες καθώς ευνοούν την εξάτμιση του νερού, είναι τελικά τόσο κερδοφόρα ώστε να αξίζει να θυσιάσουμε τον Αχελώο; Ή ήταν τελικά συμφέρουσα η αποξήρανση της λίμνης Κάρλας και γιατί τώρα πληρώνουμε τόσα δις. Ευρώ για να την ξαναποκαταστήσουμε;
-κατοχύρωση του Φράγματος Ευήνου ως Φράγμα Εκτροπής και όχι ως Ταμιευτήρα .Έτσι ώστε η στάθμη της Τεχν. Λίμνης να εμφανίζει μικρή μόνο διακύμανση για να μπορέσει να ενταχθεί και αισθητικά στο Τοπίο και Οργανικά στο Περιβάλλον. Αυτή την στιγμή η μεγάλη διακύμανση της στάθμης της δεν λειτουργεί μόνο αντιαισθητικά αλλά την εμποδίζει και να αναπτύξει οποιοδήποτε είδος ζωής.
-αποκατάσταση του περιβάλλοντος χώρου της λίμνης. Καθαρισμός της από σκουπίδια και μηχανήματα, δενδροφύτευση των όχθεων της με κατάλληλα είδη δένδρων και θάμνων ( π.χ. Πλατάνια, Ιτιές, Λεύκες, καλάμια κ.α. )
-εμπλουτισμός της με ιχθυοπανίδα και υδρόβια πτηνά. Με πολύ μικρό κόστος είναι εύκολο να εμπλουτιστεί με διάφορα είδη γόνου ψαριών και ταυτόχρονα σε συνεργασία με διάφορους φορείς να απελευθερωθούν σ’ αυτήν και υδρόβια πτηνά ή και γιατί όχι και θηλαστικά και αμφίβια (εκτροφεία έχουμε πολλά στην χώρα μας για να μην αναφερθούμε σε καταστήματα από όπου π.χ. με 5 Ευρώ αγοράζεις νεροχελώνες και με 50 Ευρώ Κύκνους ) .
-δημιουργία χώρων αναψυχής και δραστηριοτήτων πέριξ της Λίμνης. Για την Κλεπά π.χ. προτείνεται να δημιουργηθεί τέτοιος χώρος στην θέση του παλαιού σπαστήρα δίπλα στο ποτάμι.όλα αυτά σημαίνουν ότι πρώτον η λίμνη θα αφεθεί από την ΕΥΔΑΠ ελεύθερη για την ανάπτυξη ήπιων δραστηριοτήτων όπως π.χ. είναι το ψάρεμα, δεύτερον θα εκπονηθούν και θα εφαρμοστούν αληθινές περιβαλλοντικές μελέτες για την λειτουργία του φράγματος και τρίτον θα αποδοθούν αντισταθμιστικά οφέλη τόσο προς τους κατοίκους όσο και προς το περιβάλλον της περιοχής, με στόχο την Οργανική και Αισθητική ένταξη της Λίμνης στο Περιβάλλον και την Αναπτυξιακή Προοπτική της για την Περιοχή.
Δ)την δημιουργία υποδομών ποιότητας ζωής και ανάπτυξης.
Δυστυχώς στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και μάλιστα εντός της Ευρωπαϊκής ένωσης, πρέπει να μιλάς για τα αυτονόητα και να απαιτείς τα δεδομένα. Αυτό που έπρεπε να είναι αυτονόητο για την Κρατική Μηχανή και δεδομένο για την Κρατική Πολιτική εμείς πρέπει να το απαιτήσουμε. Δυστυχώς η επίσημη Πολιτεία θυμάται την Ναυπακτία μόνο όταν είναι να πάρει : είτε φόρους από τους Πολίτες, είτε Νερό από τον Εύηνο. Αντιμετωπίζει την περιοχή μας σαν «αποικία» του Αθηνοκεντρικού Κράτους. Ακόμη και ντόπιος Βουλευτής σε μια έκρηξη ειλικρίνειας πριν από λίγα χρόνια μας είπε κατάμουτρα ότι αν δεν γινόταν το Φράγμα, άσφαλτο δεν θα βλέπαμε ποτέ στην Περιοχή μας ( το όνομα του αξιοζήλευτου αυτού αντιπροσώπου της Λαϊκής Βούλησης στην διάθεση κάθε ενδιαφερομένου). Και εξίσου είναι γελοίο να βλέπεις έτερο Πολιτευτή να εξηγεί τα «καλά» της Ελεύθερης Διακίνησης Αγαθών και Εργαζομένων σε Κτηνοτρόφο στο Λιβαδάκι ο οποίος όμως δεν έχει οδική πρόσβαση ούτε καν για το σπίτι του… Εμείς αντίθετα πιστεύουμε ότι κάθε ευνομούμενη Πολιτεία πρέπει να παρέχει ένα ελάχιστο επίπεδο κοινωνικών παροχών ( όπως είναι η παιδεία και η υγεία )και να εξασφαλίζει ένα σύγχρονο βιοτικό επίπεδο στους Πολίτες της. Για αυτό και απαιτούμε άμεσα :
-βελτίωση και ανάπτυξη του οδικού δικτύου-ασφαλτόστρωση των δρόμων προς όλα τα χωριά.
-καθημερινή συγκοινωνιακή σύνδεση του δήμου μας με Ναύπακτο
-και τουλάχιστον τρεις φορές εβδομαδιαία με Θέρμο και Καρπενήσι.
-δημιουργία Δημοτικού Ξενώνα στην ευρύτερη περιοχή (προτείνεται η Αράχοβα καθώς διαθέτει καλύτερες υποδομές από όλα τα άλλα χωριά) .
-δημιουργία πολυϊατρείου στην ευρύτερη περιοχή, στελέχωση του με μόνιμο προσωπικό και διασύνδεση του με το δίκτυο τηλεϊατρικής.
-εγκατάσταση κρατικού φαρμακείου.
-εγκατάσταση και στελέχωση όλων των απαραίτητων υπηρεσιών στον Δήμο όπως π.χ. πυροσβεστικού, αστυνομικού και δασικού σταθμού.
-δημιουργία Μουσείου Περιβάλλοντος και Σταθμού Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης στον Άγιο Δημήτριο.
-ανάπτυξη αγοράς τοπικών προϊόντων στον Πλάτανο.
-δημιουργία αθλητικού κέντρου στην Κλεπά.
-ανάπτυξη καλλιτεχνικών δρώμενων και αθλητικών εκδηλώσεων στα πλαίσια του Δήμου σε μόνιμη βάση (π.χ. συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου για θεατρικές παραστάσεις το Καλοκαίρι, διοργάνωση αγώνων ορεινής ποδηλασίας κ.α.)
Πολλά θα μπορούσε κανείς ακόμα να γράψει και να προτείνει, δεδομένης απ’ την μια της μοναδικής ομορφιάς που διαθέτει η περιοχή μας και απ’ την άλλη της εγκατάλειψής της, όχι μόνο από την Πολιτεία αλλά και από εμάς τους ίδιους. «Μην αναρωτιέσαι τι έκανε η Πατρίδα για Εσένα,… αναρωτήσου τι έκανες και τι κάνεις Εσύ για την Πατρίδα». Αυτό το σκοπό έχει και η δικιά μας Πρωτοβουλία : να φέρει τον καθέναν μας προ των ευθυνών του- να ανοίξει έναν γόνιμο διάλογο ανάμεσα σ’ όλους τους συντοπίτες μας και να καταλήξει σε ένα Πρόγραμμα Δράσης- μια Πολιτική και Κοινωνική Πρόταση Αναπτυξιακής Πολιτικής για το Χωριό μας -την Κλεπά , τον Δήμο μας- τον Πλάτανο και την Πατρίδα μας -τα Κράβαρα.Δεν περιμένουμε «έτοιμες λύσεις» από κανέναν. Δεν αναμένουμε «Σωτήρες» και «Φωστήρες». Δεν προσδοκούμε τίποτε άλλο παρά διεκδικούμε το αναφαίρετο δικαίωμα μας να έχουμε γνώση για τα τεκταινόμενα στον Τόπο μας και γνώμη για το Μέλλον του. Δημοσιοποιούμε τις προτάσεις και τον προβληματισμό μας, καταθέτουμε τις σκέψεις και τις αγωνίες μας σε κοινό διάλογο, και αναζητούμε τους δρόμους που θα ευαισθητοποιήσουν την κοινωνική πλειοψηφία, και θα βάλουν σε κίνηση την Κοινωνία.
Παίρνουμε την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ.
